Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/06/2014 tarih ve 2008/129-2014/140 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 10/11/2015 günü hazır bulunan davacı vekili Av. N.. Ö.. ile davalı vekili Av. Ş.. D.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
DAVA:
Davacı vekili, davalının imzalamış olduğu lisans ve bakım sözleşmesi ile ANXXX yazılımına ilişkin lisans hakkını müvekkiline verdiğini, aynı zamanda yazılıma ilişkin kaynak kodlarını müvekkiline teslimi ile bakım hizmeti verme borcu altına girdiğini, ancak davalının programın kaynak kodlarını bugüne kadar müvekkiline teslim etmediğini ileri sürerek kaynak kodlarının müvekkiline teslim edilmesini, yerine getirilmemesi durumunda sözleşmeye aykırı davranmış olan davalıdan 20.079 Euro cezai şart bedelinin, dava tarihinden itibaren işlemeye başlayarak Devlet Bankalarının Euro cinsi mevduat ile açılmış olan bir yıl vadeli mevduat hesabına uygulamış olduğu en yüksek faiz oranı ile beraber tahsiline hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP:
Davalı vekili, sözleşmenin 19. maddesi uyarınca kaynak kodlarının tesliminin mümkün olmadığını, sözleşme ile bu yönde bir yükümlülük bulunmadığını, cezai şart ödeme açısından koşulların oluşmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
KARAR:
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davaya dayanak olan lisans sözleşmesinin münhasır nitelikte olmadığı vurgulanarak süresiz ve basit ruhsat şeklinde düzenlendiği, sözleşmenin 19. maddesinde de kaynak kodu formundaki yazılım ve geliştirilmiş versiyonlarının mali hak bedeli karşılığında davacıya verildiği belirtilerek, bu ürünler ve ona bağlı kaynak kodu, materyaller ile ilgili fikri ve sınai hakların davalıda olduğunun kabul ve taahhüt edildiği açıkça belirtildiğinden, kaynak kodlarının davacıya teslimine yönelik talebi yerinde olmadığı, ayrıca davada kaynak kodlarının teslim edilmemesi halinde sözleşmeye aykırı davranıldığı belirtilerek cezai şart talep edilmiş ise de, kaynak kodunun teslim edilmemesinin sözleşmeye aykırılık oluşturmadığı, her ne kadar sözleşmenin 11. maddesinde belirtilen bakım ve teknik destekle ilgili süre henüz dava açıldığı tarihte dolmamış ise de, bu maddenin son bendinde belirtildiği üzere, sözleşme yürürlüğe girdikten sonra TXXXX'in talebi doğrultusunda bakım hizmetinin sağlanacağı belirtilmiş olup, 2 yılı aşan süreden sonra bakım ve teknik desteğin 6. maddede belirtilen fiyatlar karşılığında verileceği kabul edildiğinden, somut olayda da davacı davalıdan teknik bakım desteği talebinde bulunduğu halde davalının bunu yerine getirmediğine dair delilde sunmadığından sözleşmenin davalı tarafından ihlalinin kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
TEMYİZ: Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 10/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
T.C. Yargıtay 11. Hukuk Dairesi
Esas No:2014/16892 Karar No:2015/11775 K. Tarihi:10.11.2015